Een week in deze mega stad La Paz zit er op....een week vol hoogte- en een aantal dieptepunten.

Vrijdag ochtend kwam ik rond half 8 aan op het busstation. Ter info: een van de meest gevaarlijke plekken in z-a.. dat zeggen ze dan. Ik merk er niets van, er komt gelijk een dametje naar me toe waar ik naar toe moet en ze helpt me zoeken naar een fijn hostel. Wijst me de weg en het klopte ook nog! Top hostel dicht bij de stad en het station, mijn eerste indruk van de stad is goed.

Aangekomen bij het hostel krijg ik gelukkig direct een bed, dit keer in een vrouwen kamer, en kan ik me gelijk douchen... mooie bijkomstigheid na Uyuni :). Leuke meiden en ik ben daarna de stad ingegaan. Even zoeken en wennen... oei, dit is even iets anders dan os Bree of Sucre.... veeeeeel mensen en iedereen negeert de verkeerslichten. Haha maar wel leuk deze chaos! Ook merk ik gelijk dat het hier ietsje duurder is dan in Sucre... ik moet ook realistisch blijven want 2,50 euro voor een lunch is natuurlijk niet heel veel. Na een uurtje lopen merk ik de hoogte al, pffff geen puf, zware benen etc. Lekker chillen op het pleintje en vervolgens komen er twee vrouwtjes naast me zitten. Ze willen alles van me weten: waar is mijn man? Waar is mijn moeder? Reis je echt alleen?? En kinderen dan, je bent al 27.... hahaha erg leuk! Daarna ben ik met een van deze vrouwen en dochter naar de markt gegaan en hebben ze me laten zien waar ik goedkoop en lekker kan eten...waaaa walhalla! Een overdekte markt en ieder vrouwtje heeft een eigen cabine waar ze eten klaar maken. Broodjes avocado (heaven) tot fruitsalades en volledige rijst gerechten. Elke cabine heeft een lange tafel met bankje waar iedereen kan aanschuiven en lekker kan bikken. Vanaf vrijdag ben ik hier dus iedere dag te vinden.....

Breedse reunie in La Paz op zaterdag avond! Yvonne vd Broek is gearriveerd vanuit Peru, super leuk! Zelfde hostel en zaterdag avond genoten van een romantisch diner bij kaarslicht en een flesje wijn. Voor heel even dan...ongeveer 10 minuten na het eten draaide mijn maag zich om en begon de ellende... you know what I mean... snel naar huis en de rest van de nacht was echt ruk. S ochtends kom ik Yvonne tegen en bleek dat ze hetzelfde probleem had opgelopen. Voedselvergiftiging, maar maandag ging het weer redelijk gelukkig. Niet veel gedaan, beetje rustig aan en aansterken. S avonds naar een Nederlands restaurant bitterballen en kapsalon eten. Wat kan daar mis mee zijn? Te vet.. haha die nacht weer hetzelfde probleem, maar dat kon niet lang duren want dinsdag zouden we The Death Road (worlds most dangerous road) gaan mountainbiken.... ooh wat was ik bang dat ik niet mee zou kunnen. Gelukkig, na een flesje cola en een aantal medicijnen was ik er klaar voor...

The Death Road - ooehhhyeahh we did it!! Wat een kick en wat akelig, crazy maar gaaafff! Zoek het maar eens op, dan hoef ik er verder niets aan toe te voegen....

Woensdag moest ik weer even bij komen, mijn lichaam nog niet volledig hersteld maar nu, vandaag, gaat het weer goed! De laatste dagen zijn heerlijk, lekker warm, zonnetje.. wat wil een mens nog meer :).

Morgen, vrijdag, vliegen Yvonne en ik naar Rurrenebaque (spreek uit als: roeren en bakke) en gaan we de jungle van Bolivia ontdekken. We hebben nog geen vlucht geboekt omdat ze wegens weersomstandigheden vaker geannuleerd worden, dus morgen ochtend vroeg naar de luchthaven en hopelijk kunnen we een vlucht pakken. Mini vliegtuigje overigens. Volgende verhaal waarschijnlijk vanuit Copacabana of Cuzco in Peru, the next stop!

Adios amigos!