OK -dit is heaven!Dedagen in Paraty zien er ongeveer zo uit:rond een uur of 9 - 10 word ik wakker en stel ik mezelf de vraag of ik me nog eens omdraai of dat ik toch maar op sta voor een heerlijk ontbijtje (inclusief nutella pasta). Vervolgens pak ik een koude douche en nog even chillen want rond het middag uur is het eigenlijk te heet om naar buiten te gaan,of om je uberhaupt te bewegen. Vervolgens begeef ik me rustig richting het strandje en neem ik een duik in de mooie zee. Tot de zon weg is blijf ik daar lekker hangen en slenter ik rustig terug naar het hostel. Tijd voor een koude douche en weer even chillen (tranquillo). Rond een uur of 9, als het een beetje minder warm is, maar eens naar de supermarkt en daarna kokkerellen. Of ja dat laat ik liever aan Yvonne over ;), afwassen is meer mijn afdeling. Na het eten is het tijd om nog even de straten op te gaan, een drankje te drinken of een kaartspelletje te doen. De Brazilianen gaan dan rond een uur of half drie nog eens op stap of naar het strand, maar daar ben ik tot nu toe afgehaakt en weer naar bed gegaan. Eat - sleep - chill - repeat, zeg maar.

Het einde van 2015 komt bijna in zicht. Raar dat ik het dit jaar, voor het eerst sinds hele lange tijdniet met jullie bij Niens ga vieren. 2015 was voor mij een bewogen jaar, niet altijd even makkelijk.Met name dezomer is voor mijn gevoel volledig aan me voorbij gegaan, totdat het besef kwam dat ik zelf degene ben die er iets aanzou kunnenveranderen.Dat heb ik gedaan en de keuzes die ik heb gemaakt om voor een tijdje alleen op reis te gaan en mijn baan op te zeggen waren wellicht iets gewaagd en wat veel in een keer, maar gelukkig kan ik oprecht zeggen dat ik super blij ben dat ik het risico heb genomen!Het gaat helemaal goed met me! Het klinkt misschien vreemd maar het is fijn om heel even alleen te zijn in een vreemde omgeving waar niemand mij kent en waar ik er alleen voor sta (even mezelf en mijn social skillsop de proef stellen). Natuurlijk moest ik in het begin even wennen aan dat alleen zijn, maar dat gaat nu goed en kan ik heerlijk genieten van alles wat er om me heen gebeurt. Hoe vaak ik op een dag zeg: ´wat is dit toch heerlijk he´, is niet op een hand te tellen. Je vraagt je misschien af `waar geniet ze dan zo van?´ Dat is zo veel, te veel om allemaal uit te kunnen leggen. Denk aan de muziek op elke hoek van de straat, de leuke gekleurde huizen, iedereen in bikini - dik, dun, putten in je billen, vol tattoo`s, lang, klein,itdoesn´t matter - de mooie spaanse taal, de gesprekken of ruzies die mensen vol passie hebben, de zee niet te vergeten, de nieuwsgierigheid van de mensen, geen benul hebben van de tijd en welke dag het is etc etc.

2015, een bijzonder jaar voor mij dus en morgen reizen Yvonne en ik naar onze laatste bestemming van dit jaar (en ik ben bang ook onze laatste bestemming samenin ZA :(:(). Rio de Janeiro!! Ik ben echt zooo benieuwd en heb er heel erg veel zin in. We moeten wel nog even een witte outfit scoren want we hoorden dat iedereen op 31 december in het wit gekleed moet gaan. Mijn witte t-shirts zijn helaas niet meer zo wit, haha tijd voor een nieuwe garderobe!

Voordat we naar Brazilië gingen waren we in Salta, Cafayate en Puerto de Iguazu in Argentinië. Een voor een toppers en aanraders voor degene die ooit naar Argentinië gaan. Salta is een mooie grotere stad, met een top uitgaansleven. Dat uitgaan in Salta was voor ons iets minder omdat het daar ook niet voor 2 uur begint en we de dag erna zo´n 25 uur in de bus zouden zitten. Voor degene die mijn katers kennen, weten dat dit een zware dag voor mij is geweest ;).

Cafayate is een klein dorpje ten zuiden van Salta in een wijgebied. We zijn er een paar nachtjes gebleven en uiteraard een wijnproeverij-tje meegepakt. Ook hebben we voor het eerst een Argentijnse bbq bijgewoond, kilo´s vlees en 1 paprika haha. Mooie natuur in Cafayate en daarna zijn we nog een nachtje terug geweest naar Salta.

Vervolgens naar Iguazu, holy moly wat een mooie watervallen. Dat zag ik even niet aankomen! Ik had me niet ingelezen en nog nooit een foto van de watervallen gezien, maar shit wat zijn ze immens! Erg toeristisch ook en ohja, na ons bezoekje aan de watervallen heb ik bijna een enkel ticket naar Nederland kunnen boeken. Mijn paspoort werd gestolen!!! Oh my god wat was dat.... Nadat we de eerste route hadden gewandeld zaten Yvonne en ik rustig op een terrasje een ijsje te eten, waar vervolgens een clan coati´s (?, volgens mij heten ze zo, soort van wasbeertjes) aan kwam waggelen. Super schattig, moeder met 3 kiddo´s. Ik was druk om er foto´s van te maken toen moeders op onze tafel sprong. Nog leuker dacht ik, maar op een gegeven moment veranderde er iets in haar ogen en pakte ze in 1 3e seconde mijn tasje met daarin mijn paspoort, bustickets en twee portomonnee´s en rende zoef weg. WOOW SHIT! Maar snel als we zijn, rende Yvonne achter haar aan en ik weer achter Yvonne. Gelukkig stond mijn tas open en vielen de portomonnee´s er al snel uit. Mijn paspoort echter niet.... Yvonne had mijn spullen inmiddels en ik verder achter deze boef aan, en schreeuwen ´mi pasaporte, mi pasaporte, ayudaaaa´. Gelukkig had een Chinees het snel door en rende ook mee, hij dook de bosjes in waar onze vriendin ook in was gerend en wonder boven wonder kwam de Chinees terug met mijn paspoort. Alle pagina´szitten er in gelukkig.Sjezus wat stond ik te rillen en gelukkig daarna ook te lachten. Wat een ellende, anders had ik Kerst echt in Bree kunnen vieren hoor. Maar, ik heb de boosdoener op de foto. Die volgt nog wel een keer op Facebook.

Verder kan ik hele verhalen schrijven over de busritten van de afgelopen dagen. So wat hebben wij veel uren met schreeuwende, onhandelbare kids en snurkende mannen, zonder airco in de bus gezeten. Ik bespaar jullie dit, we zijn in ieder geval op tijd op bestemming gekomen. Ergens tussendoor hadden we trouwens een tussenstop van een paar uurtjes, en bleek dat Siem (van de aod prinse in Bree) ook bij ons in de bus zat. Daar hebben lekker wat biertjes mee gedronken en de boorebroelof mee besproken. Ongelofelijk hoeveel dubbelgangers we van Breedse minse tegen komen, echt grappig.

De komende week zijn we dus in Rio, waar we vast en zeker ook een aantal dagen op het strand van Copacabana te vinden zijn. We hebben een hostel geboekt tot 2 januari en daarna probeer ik een vlucht te boeken naar Buenos Aires. Want daar komt Jan me opzoeken vanaf 9 januari. Super spannend natuurlijk, maar ik heb er zin in! We gaan vanaf BA naar Bariloche, naar Puerto Montt in Chili naar Valparaiso, naar Santiago. Uiteraard houd ik jullie op de hoogte van de volgende belevenissen en zal ik weer wat foto´s online zetten als we een betere internetverbinding hebben.

Ik hoop dat jullie allemaal een fijne Kerst hebben gehad, lekker warm ook hoorde ik, en alvast allemaal een fijne jaarwisseling gewenst!!!

groetjes Nadine