En daar zit ik dan, in os Bree naar de hagel buitente kijken. Oeh oeh, want ja ik ben weer in het land! Surprise!

Eerst even terug naar zondag 10 april. 's Ochtends vroeg een busje gepakt naar Parque Tayrona. Dat ging gelukkig allemaal soepeltjes en eenmaal aangekomen in het park keken we eerst een video over wat we daarbinnenallemaal wel en niet mochten doen. Samen met Britt, oelie 1 en oelie 2 (uit Zuid-Korea) liep ik richting de camping. Een wandeling van ongeveer 1,5 tot 2 uurtjes geloof ik. Onderweg kwamen we mooie strandjes tegen waar we de dag erna lekker konden bakken. Aangekomen op de camping kregen we de keuze om in een hangmat in de buitenlucht of in een tent te slapen. We zijn nu eenmaal in Colombia en daar horen hangmatten bij. Hangmat dus! Ondanks dat het redelijk koud en een beetje vochtig is, was het echt super leuk.

Natwee nachten zijn we terug gegaan naar Santa Marta, daar nog wat dagen gebleven.Deze stad vond ik zelf eigenlijk niet zo boeiend. Beetje chaotisch en druk, wellekker warm en het ligt aan de zee.Ik vond het hostel erg leuk, lekker relaxed eneen van de avonden werden we uitgenodigd om de beste pizza in town te gaan eten.

Mijn laatste dagen in hetnoorden van Colombiahebben Britt en ik doorgebracht in Palomino. Een klein hippie dorpje ongeveer 2 uur van Santa Marta. Wewerden eerder getipt over een geweldig hostel daar, dus daar zijn we ook even gebleven. Heerlijk was dat.Net een resort, maar dan met hostel prijzen. Ohja en natuurlijk gewoon een dorm en pisstraaltje koudwater uit de douche, maar dat terzijde.Toch, het zag erfantastich uit, lag aan het strand en er was ook nog een zwembad. Lovely.Dat het een hippie dorpje was, merkte je aan alles. De eerste avond vekochten twee locals een magic truffel aan Britt en mij. Eentje per persoon is prima, no worries. Wij toch maar safe voor 1 truffel gekozen.... na een uur waren we allebei zo stoned als een kanarie. Moh wat erg haha, wel gelachen hoor maar volgens mij lag ik al om 9 uur in bed. Toch maar niet meer...

Ja en toen.... toen zat het er toch echt op. Vorige week dinsdag in het geheim teruggevlogen naar Bogota en daar nog wat dagen gespendeerd. Ook dit wist niemand (behalve Jan en Yvonne), omdat ik natuurlijk bang was dat daar al vraagtekens bij gezet werden. Die laatste dagen gingen snel, maar ook weer langzaam. Ik was toch een beetje zenuwachtig moet ik eerlijk bekennen.... Gaat de vlucht goed, hoe zal het samenwonen met Jan gaan, kan ik snel genoeg een nieuwe baan vinden etc etc. Dat spookt dan toch regelmatigdoor je hoofd. Ook dacht ik na over wat was nu eigenlijk het leukst? Pff geen idee. In iedere categorie is wel weer een uitblinker, maar misschien was het gewoon het avontuur. Iedere dag nieuwe vrienden maken, soms voor een uurtje, soms voor een dag, soms voor 3 weken. 's Ochtends niet weten hoe de dag gaat verlopen, onwetend in een bus naar een nieuwe bestemming stappen. Ja, ik denk dat dat het mooiste was van alles. Ook kan ik met trots zeggen dat ik niet ben overvallen (op die ene keer na dan door die Coati's in Argentinië haha), ik ben niet bang geweest en heb ook geen (heel) vervelende mensen ontmoet. YES, super geslaagd!!!!

Ja, er is veel corruptie in deze landen, ja er staat veel politie op straat waarvan je niet weet of je ze kunt vertrouwen, ja er wordt veel geroofd etc etc. Maar veel belangrijkerom te onthouden isdat dit maar een miniklein groepje is in dit ontzettend grote werelddeel. HET IS ZOOOOO MOOI!!!! De mensen zijn geweldig, zo liefdevol, behulpzaam, trotsen grappig. De natuur is onbeschrijfelijk en zo divers. De geschiedenis is interessant en desteden, groot en klein, zijn prachtig.Nee, ik had geen betere bestemming kunnen uitkiezen. Twijfel je nu nog? Please don't...... just do it :).

OK Amigos. Super thanks voor het meelezen en ik hoop dat ik jullie een beetje een beeld heb kunnen geven van alle avonturen en belevenissen. Tot snel, heb je zin in een tas koffie of wil je mijn meer-dan-2000 foto's komen bekijken dan weet je me te vinden op de Spilstraat in Maasbree :).

Salud!